Krztusiec

Objawy krztuśca pojawiają się zazwyczaj po 7-10 dniach od zakażenia i mogą być mylone z objawami przeziębienia lub grypy. Krztusiec przebiega w trzech fazach: nieżytowa, napadowa i faza rekonwalescencji.

Krztusiec przenosi się drogą kropelkową, czyli poprzez kaszel, kichanie lub bezpośredni kontakt z wydzielinami z dróg oddechowych osoby zakażonej. Największe ryzyko zakażenia występuje w początkowym okresie choroby, zanim napadowy kaszel stanie się dominującym objawem.

Najbardziej narażone są niemowlęta, które nie są jeszcze w pełni zaszczepione, oraz osoby starsze, szczególnie te z osłabionym układem odpornościowym. Również osoby, które nie były szczepione lub u których szczepionka przestała działać z upływem lat, są w grupie ryzyka.

Krztusiec może prowadzić do poważnych powikłań, zwłaszcza u niemowląt i osób starszych. Najczęstsze powikłania to zapalenie płuc, odwodnienie z powodu wymiotów, pęknięcie żeber wskutek intensywnego kaszlu, a także problemy neurologiczne, takie jak drgawki i uszkodzenia mózgu spowodowane niedotlenieniem.

Tak, krztusiec można wyleczyć, ale proces rekonwalescencji może być długi. Objawy kaszlu mogą utrzymywać się przez wiele tygodni, nawet po zakończeniu leczenia antybiotykami. Kluczowe jest wczesne rozpoczęcie leczenia, szczególnie u grup ryzyka, aby zminimalizować powikłania i ryzyko transmisji.

Najskuteczniejszą metodą zapobiegania krztuścowi jest szczepienie. Szczepionka jest podawana w kilku dawkach w pierwszych latach życia dziecka. Dorośli powinni również poddawać się szczepieniom przypominającym co 10 lat, aby utrzymać odporność.

Tak, możliwe jest ponowne zachorowanie na krztusiec, chociaż zdarza się to rzadko. Odporność po zakażeniu lub szczepieniu nie jest dożywotnia, dlatego ważne są dawki przypominające szczepionki. Osoby, które przeszły krztusiec, mogą zachorować ponownie, zwłaszcza jeśli ich układ odpornościowy jest osłabiony.