Nefropatia

Główne przyczyny nefropatii to: cukrzyca (nefropatia cukrzycowa), nadciśnienie tętnicze, przewlekłe zakażenia, toksyny (np. leki, substancje chemiczne), choroby autoimmunologiczne (np. toczeń rumieniowaty układowy).

Objawy nefropatii mogą obejmować: obrzęki, zwłaszcza wokół oczu i wokół kostek, zmiany w ilości i wyglądzie moczu (np. krwiomocz, białkomocz), zmęczenie, osłabienie, bóle brzucha, wysokie ciśnienie krwi, czy zmniejszona ilość moczu.

Nefropatia może być uleczalna, szczególnie gdy jest spowodowana odwracalnymi przyczynami, takimi jak infekcje czy toksyny. W przypadku chorób przewlekłych, takich jak nefropatia cukrzycowa, celem jest kontrolowanie postępu choroby i utrzymanie jak najdłużej funkcji nerek.

Diagnoza nefropatii opiera się na badaniach laboratoryjnych (np. oznaczenie kreatyniny i mocznika we krwi, badania moczu), obrazowych (np. USG nerek) oraz czasami na biopsji nerki.

Leczenie nefropatii zależy od przyczyny i stopnia zaawansowania choroby. Obejmuje zmiany w diecie (np. ograniczenie soli i białka), leki obniżające ciśnienie krwi, leczenie farmakologiczne (np. leki immunosupresyjne), dializoterapię oraz w zaawansowanych przypadkach przeszczep nerki.