Zaburzenia lękowe

Objawy zaburzeń lękowych to m.in. nadmierne martwienie się, napięcie mięśni, drażliwość, problemy z koncentracją, problemy ze snem, ataki paniki (kołatanie serca, duszności, uczucie utraty kontroli), czy unikanie sytuacji wywołujących lęk.

Przyczyny zaburzeń mogą być różne, ale najczęściej są to czynniki genetyczne (predyspozycje rodzinne), czynniki biologiczne (np. nierównowaga neuroprzekaźników w mózgu), czynniki psychologiczne (np. traumy, stresujące wydarzenia życiowe), czy czynniki środowiskowe (np. styl życia, relacje społeczne).

Psychoterapia, zwłaszcza terapia poznawczo-behawioralna (CBT), leki przeciwlękowe, leki przeciwdepresyjne, techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, joga i głębokie oddychanie i zmiany stylu życia, takie jak regularna aktywność fizyczna i zdrowa dieta.

Lęk normalny jest reakcją na stresujące lub niebezpieczne sytuacje i jest zazwyczaj tymczasowy. Zaburzenie lękowe charakteryzuje się nadmiernym, przewlekłym lękiem, który jest nieproporcjonalny do sytuacji, trudny do kontrolowania i utrzymuje się przez dłuższy czas, wpływając na codzienne funkcjonowanie.

Tak, dzieci również mogą cierpieć na zaburzenia lękowe. Objawy mogą obejmować nadmierne martwienie się, unikanie sytuacji społecznych, trudności w szkole i problemy ze snem. Wczesne rozpoznanie i leczenie mogą pomóc dzieciom lepiej radzić sobie z lękiem.