Przeziębienie i grypa

Zaburzenia psychosomatyczne to stany, w których problemy emocjonalne lub psychiczne wpływają na zdrowie fizyczne. Objawiają się one poprzez objawy somatyczne, które nie mają bezpośredniego uzasadnienia medycznego, ale są wynikiem napięcia psychicznego lub emocjonalnego.

Popularne przykłady to Zespół jelita drażliwego (IBS), bóle głowy napięciowe, bóle pleców bez wyraźnej przyczyny, problemy skórne, czy zaburzenia funkcji serca.

Objawy zaburzeń psychosomatycznych mogą obejmować chroniczny ból (głowy, pleców, brzucha), problemy trawienne, problemy skórne, problemy z układem oddechowym czy zaburzenia snu.

Diagnoza zaburzeń psychosomatycznych opiera się na wywiadzie medycznym, badaniu fizykalnym, ocenie psychologicznym i ewentualnie na badaniach dodatkowych, które mają wykluczyć inne schorzenia.

Do długotrwałych skutków zalicza się pogorszenie ogólnego stanu zdrowia, wzrost objawów deprestjnych i lękowych, pogłębienie się trudności w codziennym funkcjonowaniu, relacjach interpersonalnych i jakości życia.

Terapia psychologiczna jest kluczowa w leczeniu zaburzeń psychosomatycznych, ale w wielu przypadkach leczenie powinno być holistyczne i obejmować także zmiany stylu życia oraz ewentualne leczenie farmakologiczne. Współpraca między specjalistami zdrowia psychicznego a lekarzami ogólnymi jest często niezbędna.