Zaburzenia zachowania

Zaburzenia zachowania mogą objawiać się jako przemoc wobec innych osób lub zwierząt, zachowanie destrukcyjne, częste i nieuzasadnione kłamstwa, konflikty z rodziną, przyjaciółmi i nauczycielami, a nawet jako łamanie zasad i reguł społecznych.

Przyczyny zaburzeń zachowania to najczęściej dziedziczne skłonności do zaburzeń psychicznych, traumy, zaniedbanie, przemoc domowa, dysfunkcyjne relacje rodzinne, brak wsparcia, trudności w szkole, wykluczenie społeczne, czy zaburzenia w funkcjonowaniu mózgu, takie jak zaburzenia uwagi.

Długoterminowe skutki nieleczonych zaburzeń zachowania mogą obejmować konflikty z prawem, wyroki sądowe, izolacja społeczna, trudności w nawiązywaniu relacji, trudności w nauce, problemy w szkole, problemy zdrowotne związane z agresją, nadużywaniem substancji, depresją.

Zaburzenia zachowania mogą mieć komponent genetyczny, ale są także mocno związane z czynnikami środowiskowymi. Osoby z rodziną, w której występują zaburzenia zachowania, mogą być bardziej narażone, ale wpływ środowiska i doświadczeń życiowych również odgrywa kluczową rolę.

Kiedy zaburzenie utrzymuje się przez okres dłuższy niż 6 miesięcy oraz nie jest jedynie rezultatem złośliwości czy młodzieńczego buntu, wówczas może być uznane za wzorzec zachowań.

Należy skonsultować się z specjalistą, jeśli zaburzenia zachowania wpływają na codzienne funkcjonowanie, występują poważne objawy, takie jak przemoc, wandalizm, czy inne niebezpieczne zachowania, cz istnieją trudności w relacjach interpersonalnych i społecznym funkcjonowaniu.